ฝน กับ ธรรมะ

     ฝน…เปรียบดังธรรมะ ย่อมตกในบริเวณกว้าง
เพื่อให้สรรพชีวิตเจริญงอกงาม ส่วนชีวิตแต่ละชีวิต
จะซึมซับธรรมะได้มากน้อยเพียงใดนั้นขึ้นอยู่กับ
ธรรมชาติของชีวิตนั้น เช่นเดียวกับลักษณะของ
ภาชนะรับน้ำฝน หากภาชนะที่มีรูรั่วหรือเป็นตะแกรง
ย่อมรับน้ำฝนไม่ได้ฉันใด

     คนที่ฟังธรรมะ แบบเข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา ไม่นำไป
ปฏิบัติใช้ ก็ย่อมไม่มีธรรมะไว้หล่อเลี้ยงชีวิตจิตใจ
ให้สดชื่น ฉันนั้น..

ดอกไม้ไม่โกรธผีเสื้อ

     ดอกไม้ไม่โกรธผีเสื้อ แม้ที่กำลังถูกผีเสื้อดูดกิน
น้ำหวานจากเกสร

     ดอกไม้ไม่คิดว่าผีเสื้อกำลังเอารัดเอาเปรียบ
แต่คิดว่าสิ่งนี้คือการแบ่งปันซึ่งกันและกัน ดอกไม้
มีความเมตตาให้ผีเสื้อเสมอ

     ความคิดเช่นนี้เองทำให้ดอกไม้มีความสุข ทั้งที่
มันต้องเสียน้ำหวานให้ผีเสื้อวันแล้ววันเล่า

     ดังนั้น การปรับวิธีคิด อย่างดอกไม้ที่กระทำต่อ
ผีเสื้อบ้าง ก็น่าจะดีนะ..!

คนจะดี จะประเสริฐ ก็เพราะการประพฤติปฏิบัติตน

     คำสั่งสอนของพระพุทธศาสนาถือว่าเป็นสากล
เป็นหลักความจริง สามารถใช้ได้กับบุคคลทุกชาติ ทุกภาษา
และทุกยุคทุกสมัย

     เช่น ทรงสอนไม่ให้ถือ ชาติ ชั้น วรรณะ แต่ให้ถือเอา
ความประพฤติตนเป็นหลัก ดังที่ตรัสว่า

     “คนเราจะดีหรือชั่ว มิใช่เพราะเชื้อชาติ วรรณะ
เป็นตัวกำหนด การกระทำของคนต่างหากเป็นตัวกำหนด”

     คนจะดี จะประเสริฐ ก็เพราะการประพฤติปฏิบัติตน
ไม่ใช่เพราะการเกิดในตระกูลสูง มีวรรณะสูงหรือมี
ทรัพย์สมบัติมาก เพราะถึงจะเกิดดีมีพร้อม แต่ประพฤติ
ปฏิบัติไม่ดี ยังเบียดเบียนระรานผู้อื่นทั้งทางกาย วาจา
หรือใจ ก็ไม่เรียกว่าเป็นคนดีหรือผู้ประเสริฐได้..!

อยู่อย่างสง่า-ตายอย่างสงบ

     อยู่อย่างสง่า = ตอนมีลมหายใจ ต้องช่วยเหลือ
ตนเองให้ได้ อะไรทำได้ทำเลย อย่ารอช้า อย่าหวัง
หรือรอให้ผู้อื่นมีช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา ใช้สองมือ
สองเท้า หนึ่งสมองให้เกิดประโยชน์สูงสุด ก่อนที่
จะใช้การไม่ได้

     ตายอย่างสงบ = เมื่อถึงเวลาตาย ก็พร้อมตาย
อย่างสงบ จิตไม่หวาดกลัว ขัดขืน ปฏิเสธความตาย
ฝึกจิตยอมรับความจริงของชีวิต อยู่อย่างเข้าใจชีวิต
สรรพสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปตลอดเวลา…!