“พระพรหม” ตามทัศนทางพระพุทธศาสนา คือ #พรหมวิหาร : หลักธรรมครองใจ ธรรมเป็นที่อยู่ของใจ ทำให้ใจประเสริฐมีความสุขทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
#เมตตา : ความรัก ความปรารถนาให้ตนเองและผู้อื่นได้รับความสุข (สิ่งใดถูกต้องดีงามเป็นเหตุแห่งความสุข ก็ประพฤติปฏิบัติสิ่งนั้น)
#กรุณา : ความสงสาร ความปรารถนาให้ตนเองและผู้อื่น รวมถึงสัตว์เดรัจฉานได้พ้นทุกข์ (สิ่งใดเป็นเหตุแห่งความทุกข์ ก็เว้นอย่าประพฤติปฏิบัติสิ่งนั้น เช่น อบายมุขต่างๆ)
#มุทิตา : ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดีมีความเจริญก้าวหน้า ไม่อิจฉาริษยา (หากตนเองยังไม่มีอย่างเขา ก็ให้พิจารณาดูความเจริญก้าวหน้านั้น เพราะสาเหตุอะไร ก็จำเป็นแบบอย่างมาพัฒนาชีวิตตนให้ได้ตามนั้น)
#อุเบกขา : การรู้จักวางเฉย ทำใจเป็นกลาง ไม่เสียใจ ตีโพยตีพาย ในเมื่อพยายามช่วยเหลือทำดีทุกอย่างแล้ว แต่ไม่สามารถช่วยเหลือ (หรือแม้กระทั่งความดีที่ทำแล้ว จะไม่ปรากฎให้ใครเห็นเป็นรูปธรรม)