การทำงานด้วยการ “ปล่อยวาง” ไม่ใช่การปล่อยปละละเลย
เพียงแต่เป็นการไม่คาดหวังผลสำเร็จ สิ่งสำคัญให้มีความสุขในขณะ
ทำงาน โดยไม่ต้องรอให้งานเสร็จก่อนแล้วจึงสุข
รวมถึง “ปล่อยวาง” แม้กระทั่งความสำเร็จ คือสำเร็จก็ไม่ดีใจมาก
ไม่สำเร็จก็ไม่เสียใจมาก ดีก็ไม่เป็นไร ไม่ดีก็ไม่เป็นไร
หลวงพ่อพุทธทาส กล่าวว่า “ทำงานโดยยกผลงานให้เป็นความว่าง”
ทำงานเต็มความสามารถ แต่…ให้ยกผลงานเป็นของความว่าง คืออย่าไปยึด
ว่าเป็นของเรา ถ้าเรายึดว่าผลงานเป็นของเรา เกิดมีใครวิจารณ์งาน เราก็จะโกรธ
เพราะคิดว่าเขาวิจารณ์ตัวเราด้วย นั่นคือการมีตัวกู ที่รับคำวิจารณ์นั้นเต็มๆ
ใจเราจึงเป็นทุกข์…!